Integracja systemów – proces polegający na zespoleniu systemów tak, aby mogły one korzystać nawzajem ze swoich zasobów, takich jak pliki lub urządzenia.
W miarę zwiększania się złożoności systemów i obejmowania przez nie coraz to nowych dziedzin życia (rozwój informatyki w ostatnich 50 latach, burzliwy rozwój biurokracji w ostatnim stuleciu), integracja systemów nabiera coraz większego znaczenia.
Obecnie coraz powszechniej stosuje się systemy zintegrowane. Służą one do kompleksowej obsługi wszystkich obszarów przedsiębiorstwa. Systemy zintegrowane bazują na danych wprowadzanych w poszczególnych obszarach działalności, gromadzonych we wspólnej bazie danych, która umożliwia bezpośredni dostęp do informacji dotyczących całego przedsiębiorstwa. Systemy zintegrowane charakteryzują następujące cechy: – kompleksowość, przejawiająca się w objęciu swym zakresem wszystkich sfer działalności przedsiębiorstwa, – integracja danych i procesów zachodzących zarówno wewnątrz systemu (między poszczególnymi modułami), jak również z otoczeniem, – elastyczność, pozwalająca na dopasowanie zastosowanego rozwiązania sprzętowo- -programowego w chwili instalowania i uruchamiania systemu, jak również umożliwiająca jego dopasowanie do zmiennych warunków występujących wewnątrz organizacji oraz wpływu otoczenia, – otwartość, polegająca na zdolności rozbudowywania systemu o nowe moduły, – wspomaganie informatyczne procesów decyzyjnych, – zaawansowanie technologiczne, gwarantujące zgodność z bieżącymi standardami w zakresie oprogramowania i sprzętu komputerowego oraz umożliwiające swobodną migrację danych, – zgodność z obowiązującymi przepisami. Systemy skomputeryzowane służą do ewidencji danych prezentujących zmianę stanu składników majątkowych przedsiębiorstwa. Ewidencja ta obejmuje proces wprowadzania, gromadzenia, klasyfikowania, sumowania i interpretowania transakcji gospodarczych.